Tekst achterflap

In mijn mand, de derde bundel van Lieke Marsman, behandelt de grootste thema’s die het menselijke bestaan kenmerken: de waarde van het leven en de plek van de dood in een mensenleven. Hoe leef je met een levensbedreigende ziekte? Hoe verandert dat je blik op de wereld, op wat van waarde is, op wat je je herinnert en het verloop van de tijd? En hoe verhoud je je tot de wereld in dergelijke omstandigheden? Trek je je eruit terug, of laat je je juist gelden en houd je die wereld een spiegel voor? Lieke Marsman kiest resoluut voor het laatste.
Lieke Marsman is Dichter des Vaderlands 2021-2022.

Juryverslag

In In mijn mand schrijft Lieke Marsman vol angst en boosheid, maar ook met humor, ironie en melancholie over haar eigen naderende dood. Hoe verder te leven als je weet dat de levensbedreigende ziekte in je lijf niet meer zal verdwijnen? Hoe geef je zin aan de tijd die je rest en hoe verhoud je je tot de wereld? ‘Is genade dat je gegeven wordt dat je niet sterft/vandaag of dat je je aanstaande dood leert aanvaarden?/Ik ben bang voor het tweede, dus wil ik er voorlopig niets van weten.’ In rake, scherp geformuleerde zinnen en de haar kenmerkende associatieve beeldtaal neemt Marsman de lezer mee in haar zoektocht naar een manier om de resterende tijd zin te geven, naar iets wat kan troosten. ‘Vergeet vogels die zingen/ Ik wil mijn hond horen drinken’. Marsman brengt in deze prachtige bundel toegankelijke en kwetsbare gedichten bijeen, die veel lezers over de poëziedrempel kunnen helpen.

Details