Een verrassende verkenning van de Nederlandstalige poëzie

Wie aan de literaire canon denkt, denkt meestal aan romans. Bijna nooit aan poëzie. Maar wat vertellen gedichten ons? Lidewijde Paris was nieuwsgierig naar allerlei aspecten van dit literaire genre. Hoe zit het met die beroemde zin ‘hebban olla vogala’? Hoe wordt een gedicht gemaakt? En is het dan af of verandert het nog wel eens daarna? O ja: wat ís een gedicht eigenlijk? Heeft het eigen wetten of juist niet? Waarom worden sommige gedichten klassiek en worden andere vergeten? Wat moet je met onbegrijpelijke gedichten? Mag je ook van kitscherige gedichten houden?

Lidewijde Paris gaat op onderzoek uit, duikt in archieven en manuscripten, legt dwarsverbanden en volgt haar nieuwsgierigheid. Op haar enthousiaste manier neemt ze je in Een gedicht is ook maar een ding mee op een, ook voor haar, verrassende reis door de Nederlandstalige poëzie.

In de pers

‘Paris is een kei in het aanstekelijk schrijven over literatuur. Ze is als die leraar of lerares die je voor dat ene vak in vuur en vlam kon zetten.’ ***** Hebban.nl

‘Lidewijde Paris daagt uit, en dat is haar grote kracht. (…) Ze haalt de sokkel onder de literaire elite vandaan. En daarmee plaatst zij zich onder de mensen, onder mensen zoals ik en jij.’ Verstwee.nl

‘Verfrissend is dat je niet hoeft mee te gaan in haar interpretaties, ze wijst alleen mogelijke leespistes aan, ter inspiratie. Hoe lees ik? is een aanstekelijk, leerzaam boek over de vele manieren waarop je de kunst van het literatuur lezen onder de knie kunt krijgen.’ **** De Standaard